[nlmrt]

Hallo,

Ik heb nu al bijna een jaar iets met mijn vriend. Ik ben 16 jaar en hij 17 jaar, na een jaar hebben we nog steeds gezeur met mijn ouders. Ik zal het even in het geheel vertellen. Ik heb mijn vriend via via leren kennen en we wonen ongeveer 1,5 uur van elkaar af. Mijn moeder is bipolair en heeft last gehad van een psychotische stoornis en heeft daar nu medicijnen voor. In het begin mochten we elkaar amper zien en had ik vaak ruzie daarover, toen kreeg mijn moeder weer psychoses en in de tijd dat zij in haar inrichting zat werd het allemaal wat losser en mochten we elkaar standaard om de week zien en ik mocht nu ook naar hem toe van mijn vader. Hij mag wel bij mij blijven slapen heel af en toe vanwege de afstand alleen ik moet dan wel erg zeuren totdat het mag. Ik mag nog niet bij hem slapen (Ik hoef niet bij hem in bed, maar op een andere kamer).

Nu met de feestdagen vroeg mijn vriend zijn ouders of ik kerst met ze wilde vieren, dit werd niet goedgekeurd omdat ik dan moest blijven slapen en dat mocht niet. Toen heb ik gevraagd of hij dan hier mocht zijn met kerst alleen toen kreeg ik als antwoord dat mijn moeder graag wat met de familie wilde doen. Ik heb hem toen het weekend voor kerst gezien, alleen op kerst zelf is mijn moeder er alleen de in de avond bij het gourmetten erbij en voor de rest zat ze de hele dag in de kerk. En tegen mij zeggen dat ze het wilde doorbrengen met familie? Ze vind het niet normaal dat ik hem erbij wil met kerst en oud en nieuw omdat we geen getrouwd stel zijn, alleen met kerst is het een tijd om samen te zijn vind ik. Ik heb ook het gevoel dat mijn moeder hier vooral een grote rol in speelt en mijn vader maar een beetje mee knikt. Ik doe het goed op school, ik heb werk en ik ben zelfstandig.

Mijn moeder is over het algemeen veel bezig met geloof en niet zoveel met ons heb ik het gevoel, ze komt zelf ook niet uit Nederland dus wat zij normaal vind is anders hier. Op je 16de een vriend hebben vind ze belachelijk en ze vind het om de week elkaar zien al teveel. Ik zeg niet dat overal in Nederland die 16 is een vriend heeft maar hier zie je het vaak genoeg op mijn leeftijd. Mijn vriend is hartstikke goed voor me en doet niets achterlijks, we willen alleen maar met de feestdagen bij elkaar zijn. Ik snap trouwens best dat het niet makkelijk is voor mijn vader, alleen dit gaat nu al een jaar door en ik vind dat ze misschien kunnen denken dat het leuk zou zijn voor mij.

Ik ben benieuwd hoe anderen dit zien en wat ze hiervan vinden.
Als iemand nog een vraag heeft over iets of iets wat onduidelijk is laat het me weten.

[That Girl]

Uit wat voor land komt jou moeder?
Mijn moeder komt uit Dominicaanse rep. En ik mocht op me 16e ook niet slapen bij mijn ex. Dat vond ik niet erg boeide me ook niet veel.

Alleen nu wanneer ik naar mijn vriend gaat (me moeder heeft drank problemen. Ze drinkt elkr dag maar in weekend drinkt ze er vol op los)  gaat ze hem uitscheldeb doet ze alsof politie daar is of toen ik thuis was zag ik ambulanceauto voor me huis en deed ze alsof ze iets had. Misschien hard om te begrijpen hoe ik dat kan zeggen. Na lange tijd weet ik wat echt is en nep is bij haar. Dus ik kan wel begrijpen omdat jou moeder ook psygische probleem heeft
Daarom denk ik dat als je met haar wilt praten er iemand bij moet zijn. En niet je vader iemand buiten je familie die naar beiden kanten kan luisteren

[linde]

Je moeder is bezorgd om haar dochter en uit het land waar ze vandaan komt is het waarschijnlijk ook niet normaal. Misschien kan je op een rustig moment als het goed voelt  met haar praten. Mijn truc is dan om over iets anders te beginnen en dan uiteindelijk op dat onderwerp komen en het er rustig over hebben. Je kan bijvoorbeeld vragen hoe het vroeger was bij haar thuis en wanneer ze haar eerste vriend kreeg of vragen hoe dat zat bij je oma en opa. nog een tipje: zeg vaak "ik snap het" of 'ja klopt' ouders houden er van als je ze gelijk geeft!
Als dit gesprek niet werkt of niks oplevert kan je het ook bij je vader proberen! of vragen waarom hij het altijd met je moeder eens is.
als dit allemaal niet werkt zou ik eventjes wachten en later vragen of hij misschien een keer kan mee eten of iets doen met je moeder en vader! dan kan hij laten zien dat hij gewoon normaal is en je ouders beter leren kennen!