Ik ken ook nog twee manieren, projecten eigenlijk om te stoppen met zelfbeschadiging.
The Butterfly Project en #CutCakeNotWrists
The Butterfly Project: Wanneer je de neiging hebt om jezelf te beschadigen moet je een vlinder tekenen op de plaats waar je jezelf pijn wil doen. Die vlinder geef je dan een naam door die er onder, erin of gewoon de eerste letter van die naam erin te schrijven. Je mag jezelf dan niet beschadigen totdat die vlinder uit zichzelf weg is gegaan. Wanneer je jezelf toch pijn doet (eender waar op je lichaam) gaat die vlinder dood.
Als er iemand is die je helpt met het stoppen, kan je die een vlinder laten tekenen en er zelf zijn of haar naam in schrijven, die vlinders zijn extra speciaal.
#CutCakeNotWrists: Hier is het ook weer de bedoeling dat je op jezelf gaat schrijven. En daar kan je nu direct al mee beginnen. Je neemt een pen en tekent een hashtag op de plaats waar je jezelf normaal beschadigd, als dat op meerdere plaatsen is, kies je best de plaats waar je dat de laatste tijd het vaakst doet. Als je deze avond (ik ben nu wel 's nachts aan het schrijven, maar ik wou het even zo verwoorden voor de mensen die dit overdag lezen) jezelf niet beschadigd hebt, schrijf je een c achter je hashtag. Elke dag dat je jezelf niet beschadigd hebt, schrijf je de volgende letter van CutCake. Als je dan een week verder bent, zou je het dus volledig hebben en er #CutCake op je lichaam moeten staan. En dan ben je al een heel pak verder, want de eerste week is denk ik toch het moeilijkst. Dan kan je trots zijn en jezelf ergens mee belonen! Dat geld trouwens ook voor het Butterfly Project. Als de vlinder weg is en je jezelf geen pijn gedaan hebt, moet je maar eens goed gaan shoppen of een filmpje gaan kijken of een heel groot stuk taart eten of wat dan ook waar jij jezelf goed bij voelt.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=0umb_WksfnU[/youtube]
#CutCakeNotWrists is door deze held tot stand gekomen.
Ikzelf heb dat van #CutCakeNotWrists ook geprobeerd. Ik ben tot #Cut geraakt, de avond dat ik de c schreef, gebeurde er die nacht iets waardoor ik weer helemaal herviel. Als je het na drie en halve dag al hervallen kan noemen. Maar ik kan je wel zeggen dat ik elke avond dat ik wel een letter kon schrijven enorm trots op mezelf was. Dat gaf echt een gevoel van voldoening, van 'Hey, ik ben goed bezig, kijk, ik kan ook iets!' Het is zeker iets dat je moet proberen en hopelijk gaat het andere mensen wat beter af als mij.
Succes!
Auteur