Hallo,
Het begon allemaal toen ik een jaar of negen was. Ik wilde toneelspelen, want dat was mijn droom. Ik schreef me in bij een toneelclub, en een paar maanden geleden mocht ik erop.
Toen ik de eerste keer ging kijken ging het al mis, ik zag hém. Ik was gelijk verliefd op hem. Hij, hij was gewoon alles. Alles wat een meisje nodig had als vriendje. De hele les had ik op hem gelet. Hij had humor, en ook veel vrienden.
Ik bleef hem leuk vinden. Ik vertelde het tegen mijn vriendinnen, en zij hielpen mij om wat informatie over hem te vinden. Ik zocht iemand die op de basisschool bij hem op school had gezeten, en zij vertelde mij dat hij op de school naast de meine zat. Ik had opgezocht welke klas en ik zocht nog naar wat foto's. Ook voegde ik hem toe op hyves. Hij kende mij wel dus hij accsepteerde. Alleen om dat was ik al heel erg blij.
De tijd vloog voorbij en ik vond hem nog steeds leuk. Het was bij de toneelclub al een tijdje bekend dat we een opvoering gingen doen. Ik kreeg de datum door waarneer ik auditie moest doen. De auditie ging best goed,..
Een week later kreeg ik te horen welke rol ik kreeg. Ik was moeder. Ik wist niet echt precies wat voor een rol dat was... en dus ook niet wat ik moest doen. Maar wat ik op dat moment wel wist is : Wie word vader? Ja... en je kunt het al raden,.. dat werd hém. Ik voelde me op dat moment al een beetje gelukkig. Tenminste nog spélen dat we getrouwd zijn.
Toen ik thuis kwam ben ik in het script gaan kijken wat ik precies moest doen. Opeens viel mijn blik op een scene. In die scene moest ik die jongen omhelzen, zoenen en met hem dansen. Mijn hart klopte sneller. Ik was natuurlijk blij,,.. maar dan schoot er iets anders door mijn hoofd. Ik ga het natuurlijk super eng vinden,.. en wat als hij vind dat ik niet lekker kan zoenen? Dan krijgen we sowieso nooit verkering.
Nu is het al weer 4 weken later... en nog steeds maak ik me er druk om. Wat moet ik doen?? Ik kan er echt niet van slapen.
Sanne
Auteur