[Opradah1]

  Hee,
het is misschien heel erg raar maar ik heb heel vaak dat als ik naa mijn eigen handen kijk, dat ik dan het gevoel krijg dat die niet van mij zijn, is beetje moeilijk uit te leggen...
Ik kan ze dan wel gewoon heel goed bewegen enzo, maar het lijkt dan net alsof ik wel gewoon mezelf ben, maar mijn handen van een ander zijn...

Ik heb ook heel vaak de laats tijd (denk niet dat dit er iets mee te maken heeft, maa toch)
dat ik opeens iemand mijn naam hoor roepen, maar niemand die dat deed of die het ook hoorde ofzo:S

ik vroeg me dus af, wee iemand wat dit is... Vooral het 1e vind ik raar..
En heeft iemand misschien hetzelfde of is dit heel erg raar :$
alvast bedankt!
xxOpradah1

[meisjegevoel]

ik heb heel vaak dat als ik naa mijn eigen handen kijk, dat ik dan het gevoel krijg dat die niet van mij zijn, is beetje moeilijk uit te leggen...
Ik kan ze dan wel gewoon heel goed bewegen enzo, maar het lijkt dan net alsof ik wel gewoon mezelf ben, maar mijn handen van een ander zijn...

Ik denk dat dat een beetje met depersonalisatie te maken heeft.

Een patiënt ervaart een scheiding tussen zichzelf en de wereld, zijn identiteit of lichamelijkheid. Mensen die deze gemoedstoestand hebben ervaren, beschrijven het leven vaak alsof het een film is, onecht of wazig. Het besef van de eigen persoonlijkheid wordt minder (vandaar de naam). Wie de symptomen heeft en in de spiegel kijkt, lijkt een onbekende te zien, maar is tegelijkertijd op de hoogte van zijn identiteit. (bron: wikipedia)

Het komt vaker voor dan je denkt. Het ligt er alleen aan hoe lang je er last van hebt. Toch is het handig om er een psychiater naar te laten kijken wat er met je aan de hand is.

http://www.depersonalisatie.nl/

[Opradah1]

Okee dankje!!

maar een psychiater... Sorry maar ik heb niet met psychiaters :|
is er geen andere manier?
En is het erg?
Ik heb het al een tijdje, een week of 3/4
en mijn moeder zegt/denkt dat het komt doordat ik moe ben, maar dat is (denk ik) niet zo.. Want ik ben niet moe, en ik hoor t echt! En het is echt raar :S

xx

[meisjegevoel]

maar een psychiater... Sorry maar ik heb niet met psychiaters :|
is er geen andere manier?
En is het erg?

Aangezien jij waarschijnlijk last hebt van depersonalisatieklachten (of klachten die erop lijken) En ook dingen hoort die er niet zijn, is het toch wel noodzakelijk om hulp te zoeken!
Er bestaat een kans op een psychose als je er niks aan laat doen.

Op deze site kan je ook hulp zoeken bij het voorkomen van een psychose:
http://www.helpikhebeenpsychose.nl/

[maraa]

bij 3/4 weken zou ik niet meteen het ergste gaan denken, het is natuurlijk niet goed, maar je moeder kan wel gelijk hebben dat het komt doordat je heel moe bent of dat het door stress komt.
Zeg maar vermoeidheid en stress kan leiden tot depersonalisatieklachten.
Ook moet je niet meteen bang zijn voor een psychose, ik heb iemand meegemaakt die daar in is beland (mn beste vriend zelfs), maar daar gaat veel meer dan dit vooraf.
Het kan er mogelijk tot leiden, maar ik schat de kans groter dat het wel door vermoeidheid of stress komt, zeker om wat er allemaal tussen jou en (ex)vriendinnen is gebeurd,
lijkt mij dit logischer.
Hulp zoeken raad ik wel aan, maar ik denk niet dat meteen psychiater erbij hoeft te komen, noujah ligt eraan als er nog veel meer speelt kan dat wel,
maar momenteel denk ik van niet (maar wie ben ik om dat te beoordelen oke).
Of het erg is ja en nee, bij vermoeidheid en stress is het opzich een normale reactie wel vervelend, maar niet raar. Het kan ook zonder reden heel lang blijven, maar volgens mij is het vaak of door stress vermoeidheid of door een psychische stoornis.
Je kan nog een keer met je moeder erover praten, maar ook met huisarts of als het gewoon niet goed met je gaat met psychologe.
Dat van je naam horen, ik weet niet, ik denk dat wel meerdere dat hebben, tenminste ik heb t periodes vaak genoeg gehad.
Sterkte meis

xxxxx

[Opradah1]

Dankjullie!
Stelt me oog gerust dat je zegt het ook vaak genoeg gehad te hebben van mijn naam horen..
Heb het nog steeds en wordt alleen maar erger eigenlijk,
het is idd wel mogelijk dat dit met mijn situatie van mijn exvriendinnen te maken heeft...
Maar wat is een psychose? Internet geeft wàt vage dingen :S
en is dit ernstig als je dit krijgt...?
Hoe gaat t nu met je vriend? Is t blijvend...?

Ik heb met mijn moeder gepraat, die zegt eigenlijk weer t zelfde: ja t valt vast mee, je bent gewoon moe!hou t in de gaten, en er grapjes over maken door als ik zeg :ik hoor mijn naam.. Dat zij dan mijn naam nog een paar x extra roept... Opzich niet erg ofzo (stoor me er niet aan) maar ze neemt t denk ik niet serieus..
Maar het is echt vervelend! En raar...
Dus ik weet niet of ik wel hulp(?) kan zoeken, zonder ouders kan t niet -minderjarig-&ze nemen t niet serieus....

Is er niet iets op internet wat me kan helpen ofiets?

XxX

[meisjegevoel]

Maar wat is een psychose? Internet geeft wàt vage dingen :S

Hier wordt uitgelegd wat een psychose is:
http://www.helpikhebeenpsychose.nl/wat-is-psychose

Het betekent niet gelijk dat je een psychose hebt hoor. Maar ik zou er wel even naar laten kijken door een deskundige. Houd vooral je klachten in de gaten. Let er bijvoorbeeld op of je dingen gaat zien, horen, voelen die andere mensen niet zien\ horen\ voelen. Let er ook op of je niet vreemde dingen gaat zien. Bijvoorbeeld: dat er een man in je kamer staat met een groot hakmes. Let er ook op of je klachten niet erger worden.

Dus ik weet niet of ik wel hulp(?) kan zoeken, zonder ouders kan t niet -minderjarig-&ze nemen t niet serieus....

Je zou misschien naar je huisarts kunnen gaan en daar je klachten voorleggen. Je hoeft niet per sé met je ouders te gaan. Misschien verwijst hij je door naar een psychiater. En dan kan het zo zijn dat je er waarschijnlijk medicijnen voor krijgt. Je ouders die moeten daar uiteindelijk toestemming voor geven. Maar zo ver zijn we nog niet. Dus ik zou eerst naar de huisarts gaan. En ik denk dat als het zo ver is, dat je ouders je dan uiteindelijk wel serieus nemen.

[maraa]

Kun je uitleggen wat je bedoelt met steeds erger, zeg maar harder  of dringend of dat je vaker gevoel hebt geroepen te worden?
Want bij de eerste 2 is het wel wat erger dan ik eik dacht sorry dan.
Een psychose oke ik kan het niet goed uit leggen, maar ik kan uit leggen hoe het als buitenstaander eruit kan zien (dus mijn eigen ervaring veschilt natuurlijk per persoon):
Diegene bewoog zn hand de hele tijd en handen en hele lichaam was zeer gespannen  en de ogen gaan de hele tijd heen en weer.
Je lijkt degene niet te kunnen bereiken en hij huilde, hij kon maar niet bewegen, ook mee geweest na het ziekenhuis (moest helaas per se na 2-3 uur naar huis toe)
en het bleef heel lang door gaan dat hij niet kon bewegen. De volgende dag wel weer maar hij heeft daarna 11 dagen niet gesproken (maar dat heeft andere reden).
Hij bleek wel te horen wat er gezegd was achteraf, dus was nog wel er bewust bij, maar niet in staat te bewegen. Ook leek het alsof hij op dat moment in een soort schoktoestand was.
De aanleiding bij hem was het horen van stemmen (en dan stemmen die dwingend en dreigend zijn), wat later echter mmeerdere persoonlijkheden blijken te zijn en gebeurtenissen van vroeger.
Een psychose is niet per se blijvend. Als iemand langer dan een half jaar aan een psychose lijdt, is er sprake vaak sprake van een andere stoornis (bijv. dissociatieve persoonlijkheidstoornis en schizofrenie) Tijdens een psychose kan je stemmen horen en hallucinaties hebben. Sorry mijn uitleg is heel chaotisch. Een psychose is zeer ernstig, zeker ook omdat men niet door hem dat wat ze denken niet echt gebeurd en dus in een toestand zijn van een andere werkelijkheid.
Hij heeft geen psychose gelukkig meer gehad, maar hij blijft problemen hebben wat waarschijnlijk nooit meer over gaat en hij alleen mee kan leren om te gaan.
Vervelend dat ze je niet serieus neemt.
Ja je kan hulp zoeken, volgens mij is er op bijna iedere school wel regelmatig een maatschappelijk werker of orthopedagoog aanwezig. Zij kunnen je in eerste instantie helpen en als het te erg is of wordt doorverwijzen naar een andere instelling. Ook is het mogelijk naar de huisarts te gaan, maar dat is denk ik wel voor ouders te merken, terwijl op school in principe ze niets zeggen (in principe zeg ik omdat ik ervaring heb dat ze wel iets aan ouders hebben gezegd van 2 vriendinnen). Let wel op dat een vertrouwenspersoon heel wat anders is dan maatschappelijk werker of orthopedagoog.
Sterkte meis

xxxx

Ow en trouwens die beschrijving op die site van meisjegevoel is best goed, als ik jou was zou ik die lezen als je dat wilt weten, want ik ben geen goede uitlegster sorry

[mell]

ik heb ook van zoiets last ik hoor vaak dingen en dan zeg ik: wat zei je tegen me vriendin en dan zegt ze dat ze niks zei maar ik hoorde echt wat.
eerst dacht ik dat ik het verkeerd hoorde maar het gebeurde steeds vaker en ik versta het ook niet echt het is elke keer heel onduidelijk wat ik hoor maar ik verbeeld me wel wat vaaker van die dingen. maar het gebeurdt bij mij de laatste tijd niet meer zovaak eerst had ik er heel erg last van maar nuniet meer zo vaak  dus mischien gaat het bij jou ook wel over ik hoop het 

[Opradah1]

Allereerst heel erg bedankt allemaal!

Nou met "erger worden" bedoel ik,
harder praten, ik hoor de stemmen zeg maar harder(van dichterbij)
en vaker... Niet dwingender ofzo wat bij jou vriend zo was/is.
Het klinkt heel heftig! :O
succes met je vriend!

Ik heb soms (niet vaak, maar soms) dat ik iets zwart, en die rond mij heen is...
Niks doet ofzo EN Zonder hakmes! :O ielk eng idee hahah
 en dan kijk ik op, om te zien wat het is naast me en issie weg.
Gebeurt de laatste tijd vaker dan vroeger, maar vooralsnog niet supervaak.
-het is een beetje raar uitgelegt hopelijk snappen jullie het,  en Miss heeft t er niks mee te maken maar toch-

mijn moeder vond een huisarts niet nodig zei ze,
ze zei: gwn slapen, uitrusten enzo.. Maar dat doe ik al een helpt niks nu!
Met vertrouwingspersonen op school ( geloof dat we er wel 1hebben op dit moment) maar onze vorige vertelde bijna alles door -_- van een vriend van me.

XxX

[maraa]

klopt maar die zijn er ook niet voor bedoeld ik bedoelde echt maatschappelijk werker of orthopedagoog
Uhm ja oke het begint wel wat erger te klinken, maar het kan heel goed toch door spanning komen,
het is lastig het zo in te schatten. Zwarte vlek rond je heen, bedoel je dan letterlijk om je heen, of dat je duizelig bent en daardoor veel zwart ziet?
Ik denk dat rust wel goed is, maar ik betwijvel of je wel echt uitrust.... want noujah in sommige situaties is uitrusten lastig.
Noujah uhm sorry ik weet het even niet iig sterkte

xxxx

[Opradah1]

Dankje,
uhm.. Nee meer alsof er iets/iemand naast me staat.
Een schaduw van iets/iemand dan...

Geeft niet hoor! Je hebt me al een rel stuk verder op weg geholpen

xxx

[xAshley]

wat rot dat je moeder je niet gelooft :s
misschien kun je gewoon eens (zonder je moeder) naar de huisarts gaan en praten over je probleem?
vertellen wat  er met je is, en dan kun je meteen vertellen dat je moeder je niet gelooft, misschien heb je hier niet zoveel aan, maar de huisarts weet meestal wel raad en hij kan je ook geruststellen.
 
ik hoop dat het goed komt!

[maraa]

owke dat is wel ernstiger dan ik dacht sorry, ik denk dan wel dat t belangrijk is om naar psycholoog, pedagoog of huisarts te gaan. Psychiater hoeft niet als je dat niet wilt.
ja wat je ook kan doen is, als dit alles echt 4 weken bezig is (dus niet veel langer) even afwachten of het in de vakantie beter gaat, maar vanaf hier is het heel lastig voor te stellen hoe erg het is, zeg maar.
Dus ik denk dat de enige die antwoord kan geven over wat nodig is om je te helpen jijzelf bent.
Als ik er zo over nadenk is het best wel erg, vooral omdat het opstapeling van meerdere dingen is, je naam horen is niet zo erg, de schaduw zien vind ik erg, zeker als je dan ook een aanwezigheid voelt?
En van je handen ja dat is wel erg als het aan blijft houden, maar de schaduw vind ik het zorgwekkendste zeg maar.

Sterkte meis

xxx

[Opradah1]

Nogmaals dankjulliewel!

Een Aanwezigheid voelen? Alsin, slecht.. Of gewoon dat je niet alleen bent, want dat laatste heb ik Namelijk wel! |:

Ik denk dat ik inderdad ff aankijk hoe het gaat, als het binnen een paar weken (in de zomervakantie) nog niet beter gaat, ga ik naar de huisarts..
Lijkt jullie dit een goed idee.. Of is het toch echt noodzakelijk nu al te gaan?