[Aina]

hallo allemaal,

Ik heb een probleem dat nu al 2 jaar speelt, als het al niet langer is.
Ik heb 3 jaar geleden een hele slechte relatie gehad die me nogal gesloopt heeft.
Sinds dien heb ik geen intresse meer in een relatie. Ik krijg geen vlinders meer in mn buik, niemand brengt mn hoofd op hol, en als mensen te dicht in de buurt komen (figuurlijk gezien) dan sluit ik af en kan ik mensen niet dichterbij laten komen emotioneel.

Nu is er een jongen in mijn leven gekomen die dat eens in de zoveel tijd wel eens voor elkaar krijgt. hij is heel lief en heel geduldig en helpt me met de problemen die ik heb met relaties.

Maar ik ben nu toch meer op zoek hoe ik die emoties terug kan laten komen. Ik zou graag zijn emoties volledig kunnen beantwoorden maar dat lukt niet. Het is alsof ik ''uit'' sta.

Dus ik hoop dat jullie wat tips hebben, zoals manieren om je open te stellen, of emoties op te wekken (de juiste dan)

Liefs,
Aina

[projectS]

Het kan best dat je een trauma hebt van die relatie. Dat "uit" gevoel heb ik ook gehad, bij mij ging het vanzelf over, maar bij jou kan dat anders zijn. Misschien moet je het er gewoon eens met hem over hebben. Of met iemand anders (ouders ?). Meestal vind ik dat "praten met een psycholoog" wat overdreven, maar in jou geval kan het helpen.

Succes
Project S

[Aina]

Ik weet bijna wel zeker dat hier van een trauma gesproken kan worden.
Het probleem is dat hij vanuit het niets me na meer dan 2 jaar verlaten had en me nooit meer wou zien of spreken. Ook als ik probeerde contact te leggen na maanden of jaren wou hij dat niet. Ook heb ik al veel hierover gepraat met mn ouders en vrienden, en uiteindelijk ook met professionals. De uiteindelijke conclusie voor mezelf was dat alleen erover praten niet hielp en ik maar eens verder moest gaan met leven.

Dus vandaar mijn vraag, of iemand misschien een idee heeft wat zou kunnen helpen om de doen..

Maar toch bedankt

[meisjegevoel]

@ Aina,

Is het niet zo dat je heel erg bang bent om gekwetst te worden? Of opnieuw verlaten te worden?

[Aina]

Die angst was er eerst wel, maar ondertussen heb ik geleerd dat ik juist iemand zoek die niet bang is om mij pijn te doen, ruzies horen nou eenmaal bij het leven. Ik merk wel dat ik mensen niet meer echt durf binnen te laten, maar ik weet ook niet meer hoe ik dat wel kan doen.

[meisjegevoel]

Ik denk dat het probleem voor komt uit dat je vroeger bent verlaten en dat dat als reactie heeft dat je dus een soort van muurtje om je heen bouwt om ervoor te zorgen dat andere emotioneel niet dicht bij je komen zodat je dezelfde pijn niet opnieuw meemaakt. Heeft iemand weleens je vertrouwen beschaamd in je verleden? Dat daardoor het muurtje om je heen wat steviger is geworden? Hoezo was de relatie slopend? Of was het slopend dat hij je had verlaten?

[Aina]

Natuurlijk heeft iemand wel eens mn vertrouwen beschaamd, k zou het raar vinden als iemand dat niet had mee gemaakt in zijn of haar pubertijd.
maar de relatie was heel ingewikkeld, hij was hoogbegaafd en ik probeerde hem bij te houden, en aan de andere kant kon in hem heel veel over emoties en leven leren.. en ja dat hij na meer dan 2 jaar in een keer weg was, is heel slopend geweest voor me.

maar ik weet dus niet hoe ik zo een muurtje weer kan afbreken :S

[meisjegevoel]

Mag ik je vragen welke emoties precies onderdrukt worden? En welke emoties wil je precies opwekken?

Het kan zijn dat het miss idd even de tijd nodig heeft om die emoties weer terug te laten komen. Heb je met de vorige behandelaar ook proberen je vorige relatie te verwerken? Ik denk dat dat miss het belangrijkste is om de emoties terug te laten komen.

[Aina]

Tijd kost het altijd wel, om dingen of gebeurtenissen te laten helen, maar meer als 2 jaar inmiddels? en met therapie kwamen we er ook niet echt uit, oefeningen over bindingen of erover praten hielp gewoon niet.

wat ik vooral mis, zijn de kriebels die je kan krijgen als je iets of iemand leuk vind, het verlangen naar iemand hebben, of die drang als je iemand wilt vertellen dat je van hem houd.