Tienerproblemen.nl
Archief => Problemen in de Liefde => Topic gestart door: triiesja op 07-03-2009, 23:01
-
ik weet niet of di het juiste plaatsje ervoor is
Maar mensen
ik wil jullie ff wat kwijt
Want ik weet er lopen hier mensen rond met dat ze zelfmoord willen plegen
Ik had een vriend en het is hem gelukt ..
En Geloof me
jij denkt dat niemand van je houd wat hij ook dacht
maar ondertussen Stond Er een groep van 150 man Voor een stille tocht klaar Uit respect en liefde
het is gewoon dom om zoiets te doen
en ik denk dat het je meer pijn doet om al die mensen zoo enorm verdrietig te zien
dan dat jij pijn heb in je leven
denk er eerst 1ooo X over na En zoek hulp
bij mensen die je dichtbij staan of mensen die je niet ken ( of gespeciaaliseerde mensen )
Maar zowiezo zelfmoord is geen oplossing Voor je problemen.
-
Ik weet dat zelfmoord geen hulp biedt. Ik heb zelf er wel eens over gedacht. Nooit gedaan en ik ben er heel blij mee. Tot je 15e maak je een hele moeilijke periode mee. Je mag weinig tot niets en het leven gaat je vervelen. Op gegeven moment als je 16 bent komt dat wel goed en kun je uitgaan etc. Zo wordt pas duidelijk wat het leven echt inhoudt. En het leven is eigenlijk een geweldige gift die je met beide handen perfect aan moet pakken! :)
-
Tot je 15e maak je een hele moeilijke periode mee. Je mag weinig tot niets en het leven gaat je vervelen. Op gegeven moment als je 16 bent komt dat wel goed en kun je uitgaan etc.
sommige mense hoeve daar nie eens 16 voor te zijn ::) :P
-
sommige mense hoeve daar nie eens 16 voor te zijn ::) :P
Tuurlijk, maar onder de 16 zijn ouders zijn ouders er veel strenger om en krijg je vaak dat er frustraties ontstaan over het wel of niet mogen uitgaan enzovoorts. Dus na je 16e kun je die dingen zelf beslissen en kunnen je ouders daar eigenlijk niets meer over zeggen.
Zeg zelf, een leven zonder ruzies is toch fijner dan een leven met heel veel ruzies met je ouders?
-
echt focking onzin dat je tot je 16e een rotte periode meemaaktxD
dan moet er wel een heleboel tyfus zooi gebeurd zijnxD
-
echt focking onzin dat je tot je 16e een rotte periode meemaaktxD
dan moet er wel een heleboel tyfus zooi gebeurd zijnxD
misschien jij niet maar andere wel beetje respect ;)
doordat veel pubers met zigzelf vriendjes vriendinnetjes en alles in de knoei zitten is het een moeilijke tijd ;)
-
Tuurlijk, maar onder de 16 zijn ouders zijn ouders er veel strenger om en krijg je vaak dat er frustraties ontstaan over het wel of niet mogen uitgaan enzovoorts. Dus na je 16e kun je die dingen zelf beslissen en kunnen je ouders daar eigenlijk niets meer over zeggen.
Zeg zelf, een leven zonder ruzies is toch fijner dan een leven met heel veel ruzies met je ouders?
ja mar ik ga eig bijna nie met ouders om enzo zeg ookk nie veel enzo mr ligt weer aan mij ik vind mn ouders heel erg raar enzo (en heel vies)
-
echt focking onzin dat je tot je 16e een rotte periode meemaaktxD
dan moet er wel een heleboel tyfus zooi gebeurd zijnxD
Lol. Je maakt jezelf wel een beetje vreemder en vreemder. Denk je nou serieus dat jij na je 16e veel meer problemen hebt? Serieus man, sinds ik 16 ben zijn m'n problemen met 95% afgenomen. Dus onzin? Nope.
@ Rabbit,
Ik negeer mijn ouders ook, maar je blijft altijd met ze te maken hebben en dat komt op problemen uit hè.. ;)
-
ik totaal geen problemen gehad voor me 16e...
ze zijn na me 16e juist met 100% toegenomen..
en na me 18e helemaal...
ik moest na me 16e al veelste veel zelf doen, en nu ik 18 ben helemaal
dus onzin? ja
-
iedereen maakt het anders mee sommige krijgen het makkelijker na hun 16e en andere juist moeilijker. ligt gewoon aan je zelf en aan je ouders.
Groetjes,
Charelle
-
ah joh..
je bent niet de enige die nutteloos is:D
je moet gewoon alleen maar aan jezelf denken..
schijt hebben aan de rest
-
Dat zelfmoord niks op lost weet ik maar al te goed.
tog denk ik er vaak over na.
heel lang heb ik mijn zelf gesneden.
mijn gymleraar ontdekte dit.
en ik moest het tegen mijn ouders vertellen.
nu zijn ze plan aan het bedenken om mijn te helpen.
maar ik voel me eigen gewoon nutteloos.
en voor mijn heeft het leven geen zin meer.
mensen moeten dan iemand anders vinden om pijn te doen. dan ben ik dat niet meer en ze hoeven geen rekening meer met mijn te houden.
Moet het leven dan perse altijd direct nut hebben om ervan te kunnen genieten. Misschien heb je het gevoel of kan je nu niks doen, maar wie zegt dat dat later ook nog zo is? Soms moet je een beetje te leren dromen over leuke dingen en over de toekomst, hoe jij zou willen dat die is en wat je mogelijk kan doen om dat zo te maken. Ik wil bijvoorbeeld altijd al meisjes helpen en problemen verhelpen... Zover ben ik nu toch ook gekomen. Enigste wat ik nog mis is een goede baan en geld.. Auto komt er binnenkort aan, dus ik heb weinig te klagen, terwijl ik vroeger ook dacht dat ik nutteloos was..
Dus durf te dromen.
Groetjes,
Steffen
-
jep het klopt wat steffen zegt.
ik dracht vroeger ook dat ik niks kon nu soms nog.
ik hou heel er van paardrijden en ik dacht dat ik niet goedgenoeg was voor wedstrijden en mijn pony maar ik heb mijn droom bijna waargemaakt. je meot gewoon door zetten. ik dacht ook dat ik never nooit een vriendje zou krijgen en die heb ik nu inmiddels 2 jaar.
gewoon dromen en goede moed houden. maar om dat vol te houden heb je een groot doorzettingvermogen nodig. dit bouw je vaak vooral op door er gewoon voor te gaan.
Groetjes,
Charelle
-
Ik denk dat als mensen zelfmoord plegen dat ze dat op het moment doen dat alles helemaal verkeerd gaat.
Ik denk ook (best) vaak aan zelfmoord plegen.
Meestal is dat dan ook gwn mijn gedachte.
Gisteren had ik het ook.
Want toen leek alles heel erg fout te gaan, maar nu heb ik weer hoop :)
-
Hey,
Ik vind zelfmoord plegen echt heel erg.
je mag die gedachten hebben,,
maar kom op zeg! Doen dat is echt een hele andere zaak.
-
Ik zat vroeger ook een paar keer in zo'n periode, maar ik ben er uit geraakt...
Ik dacht gewoon altijd van dat het zo onnuttig zou zijn om zelfmoord te plegen en dat ik mijn leven dan beter zou kunnen wijden aan een goed doel ofzoiets...
-
Misschien even een dikke kick, dat zei dan maar zo.. Ik zeg 1 ding, als je voor de trein gaat, dan ben je echt niet goed in je hoofd.. Gisteravond heb ik het zelf mee mogen maken dat er 1 voor mijn trein was.. Ik ben echt nog nooit zo geschrokken.. De toeter, de knal en dan het getik tegen ramen van uitwerpselen en weet ik veel wat.. Die hele vertraging kon me niets schelen.. Maar die ervaring.. Echt niet leuk om mee te maken.. Echt 100'en mensen in de trein die geschokt zijn, in tranen uitbarsten en bij elkaar komen om te praten.. Het is gewoon echt niet leuk als je na zo'n geweldige dag, geconfronteerd wordt met iemand die het niet meer wilt.. Je hebt niet alleen je ouders, maar ook de machinist, de conducteur en vele reizigers met wat je doet.. Keep that in your mind.
-
Misschien even een dikke kick, dat zei dan maar zo.. Ik zeg 1 ding, als je voor de trein gaat, dan ben je echt niet goed in je hoofd.. Gisteravond heb ik het zelf mee mogen maken dat er 1 voor mijn trein was.. Ik ben echt nog nooit zo geschrokken.. De toeter, de knal en dan het getik tegen ramen van uitwerpselen en weet ik veel wat.. Die hele vertraging kon me niets schelen.. Maar die ervaring.. Echt niet leuk om mee te maken.. Echt 100'en mensen in de trein die geschokt zijn, in tranen uitbarsten en bij elkaar komen om te praten.. Het is gewoon echt niet leuk als je na zo'n geweldige dag, geconfronteerd wordt met iemand die het niet meer wilt.. Je hebt niet alleen je ouders, maar ook de machinist, de conducteur en vele reizigers met wat je doet.. Keep that in your mind.
Groot gelijk! Mijn neef is machinist en hij wil misschien met het werk kappen omdat ie al een aantal mensen heeft omvergereden. Hij is er helemaal kapot van: hij trilt met zijn handen of begint ineens te huilen.
Dus ook niet alleen vrienden of familie maak je kapot: ook mensen die er getuige van zijn geweest en/of denken dat zij de schuldige zijn.
Naast dat vind ik zelfmoord nog een egoistische zaak.. Je wilt zielig gevonden worden of iets wakker schudden: maar mensen: iedereen gaat door met zijn of haar leven. Je kunt niet verwachten dat we tot onze dood om die persoon zullen huilen.
Dus ook de mensen die zelfmoord willen plegen: zet het uit je hoofd en ga door met je leven!
-
Naast dat vind ik zelfmoord nog een egoistische zaak.. Je wilt zielig gevonden worden of iets wakker schudden: maar mensen: iedereen gaat door met zijn of haar leven. Je kunt niet verwachten dat we tot onze dood om die persoon zullen huilen.
Dus ook de mensen die zelfmoord willen plegen: zet het uit je hoofd en ga door met je leven!
Je kan zelfmoord wel egoistisch vinden, maar plaats je eens in een zo'n persoon. Zo iemand die denkt mischien dat alles wat hij/zij doet fout is, iedereen alleen maar lastig valt, dat alles voor iedereen beter is als hij/zij dood gaat. Als je zo denkt en je pleegt zelfmoord, kan iemand er buiten wel zeggen dat het egoistisch is, maar diegene zelf had alleen maar de bedoeling om niemand meer lastig te vallen. Nou vind ik het wel dat als je de gedachtes hebt je hulp moet zoeken, maar zeg niet meteen dat iemand die zelfmoord wilt plegen egoistisch bezig is.
-
Je kan zelfmoord wel egoistisch vinden, maar plaats je eens in een zo'n persoon. Zo iemand die denkt mischien dat alles wat hij/zij doet fout is, iedereen alleen maar lastig valt, dat alles voor iedereen beter is als hij/zij dood gaat. Als je zo denkt en je pleegt zelfmoord, kan iemand er buiten wel zeggen dat het egoistisch is, maar diegene zelf had alleen maar de bedoeling om niemand meer lastig te vallen. Nou vind ik het wel dat als je de gedachtes hebt je hulp moet zoeken, maar zeg niet meteen dat iemand die zelfmoord wilt plegen egoistisch bezig is.
Wat ik al zeg, zo'n iemand is blind van frustraties, maar als je hem/haar hulp aanbied, dan nemen ze die nauwelijks of nooit aan. Iemand die blind is, kan niet meer zien: zoiets blijft altijd in zijn/haar gedachten lopen (als ze er serieus aan hebben gedacht) en ja, zelfmoord is nou eenmaal om schuldgevoelens te wekken "Ik voel me niet lekker in me vel, dus ik zoek het niet meer om verder te leven" en uiteindelijk familie en kennissen in wanhoop achterlaten en zich afvragen wat nou precies het probleem is. Ik vind het egoistisch omdat iemand een gegeven leven zomaar weggooid en veel mensen in wanhoop achterlaten. Zij hadden misschien wel een stuk leven, maar ze maken die van ons stukker. Ze laten ons achter met vragen.
Heb je ooit de aflevering van Fairy Odd Parents gezien? Die aflevering waarin Timmy Turner wenste dat ie nooit geboren was? Als de wereld er niet beter van was geworden, dat jij op aarde rondliep, dan was ie sowieso anders verlopen. Maar je bent nu eenmaal op de aarde en je zult je moeten aanpassen met de samenleving. Een mens is hier niet zomaar op de aarde: ze moeten zelf bepalen wat ze doen in hun leven, maar IEDEREEN heeft een bijdrage.
Daarnaast reken erbij hoeveel mensen voor hun leven vechten, terwijl de ander gewoon wenst dat ie dood was?
Sorry, maar ik vind dat puur egoisme en ik ga verder op het volgende niet in maar: ik heb er ervaring mee gehad en ook al was het iemand die ik graag mocht en ik spreek nu uit mijn eigen gevoel al vanaf het moment dat die persoon die gedachte kreeg en uiteindelijk ook de stap ondernam.
-
Ja oke ik snap dat wel aan de ene kant.
Maar het is niet om schuldgevoelens te wekken.
Diegene is al kapot van eigen schuldgevoelens vaak en wilt andere echt geen pijn doen.
En oke het klinkt mischien wel egoistisch dat mensen dood willen, terwijl andere voor hun leven vechten.
Maar toch die gedachtes kiezen mensen zelf niet voor
en voor hun gevoel doen ze vaak levend de mensen om hun heen meer pijn dan als ze dood zijn.
En dat ze hulp haast nooit aannemen dat komt vaak, omdat ze zichzelf niet genoeg waard vinden
of dat ze het te eng vinden of dat ze denken dat het toch niks zal veranderen of dat ze bang zijn andere toch alleen maar er mee lastig te vallen
of omdat ze mischien ooit een x wel gepropeerd hebben iemand te vertrouwen, maar dat diegene alleen maar boos werd.
-
Dat komt omdat ze met zichzelf bezig zijn.
Een vertrouwenpersoon of iemand die daarin gespecialiseerd zit, is juist hier op aarde om die mensen te helpen.
Als je er niet heen gaat is dat JOUW keus, en dan is het ook JOUW fout dat jij je niet fijn voelt.
-
Mensen gaan echt niet snel uit zichzelf hulp zoeken.
Ze hebben meestal andere nodig om die stap te durven zetten
en met hulp kan je je nog steeds jaren slecht blijven voelen.
-
Mensen gaan echt niet snel uit zichzelf hulp zoeken.
Ze hebben meestal andere nodig om die stap te durven zetten
en met hulp kan je je nog steeds jaren slecht blijven voelen.
Wij zijn ook maar mensen die niet kunnen ruiken of er iets aan de hand is. Meestal als vrienden het vragen "wat is er?", krijg je vreemde of snauwende reacties als "niets!" of "bemoei je met je eigen zaken"
Eh ja ok, wat jij wil dan hea.
Maar als ze zeggen en je raad ze aan: ik denk dat een professioneel iemand jou hier beter mee kan helpen, dan worden ze boos... Alsof iedereen die naar therapie gaat gek is?
Hulp is er juist om het gedoe achter te laten, je zult het nooit vergeten, maar achter te laten.
En als je zelf niet wil, ja, dan komt het er ook niet.
Maar kom op, zelfmoord is echt buiten alle proporsies.
-
Maar kom op, zelfmoord is echt buiten alle proporsies.
Waarom? Als je denkt dat die uitweg voor jou het beste is? Als je de enige hoop nog daarin kan vinden? Als je bang bent voor je toekomst en wat er nog meer kan gaat gebeuren? Als je je hele leven al vecht voor datgene wat je nog nooit heb berijkt? Als je bang bent voor het heden en niet terug kan kijken naar het verleden? Als je je hele leven al pijn, machteloos en alleen heb gestaan. Dat je niet beter weet.. Dat je niet weet van een goed bestaan. Wat is dan uberhaupt het verschil tussen slecht en goed? Als je die verschillen niet goed kan ontwikkelen, en denkt dat je hele leven zo rond gaat, dan vraag ik me af hoe je kan leven zonder dat ooit iemand van je heeft gehouden, zonder dat je ooit een knuffel heb opgevangen of bewondering voor je had..
-
Waarom? Als je denkt dat die uitweg voor jou het beste is? Als je de enige hoop nog daarin kan vinden? Als je bang bent voor je toekomst en wat er nog meer kan gaat gebeuren? Als je je hele leven al vecht voor datgene wat je nog nooit heb berijkt? Als je bang bent voor het heden en niet terug kan kijken naar het verleden? Als je je hele leven al pijn, machteloos en alleen heb gestaan. Dat je niet beter weet.. Dat je niet weet van een goed bestaan. Wat is dan uberhaupt het verschil tussen slecht en goed? Als je die verschillen niet goed kan ontwikkelen, en denkt dat je hele leven zo rond gaat, dan vraag ik me af hoe je kan leven zonder dat ooit iemand van je heeft gehouden, zonder dat je ooit een knuffel heb opgevangen of bewondering voor je had..
@Lisaa,
Als ik jouw woorden lees, die je nu hier schrijft, heb ik het gevoel dat het voor jou spreekt. Alsof je pijn hebt, vanuit je eigen verleden, met dingen die je meegemaakt hebt en daarom zelfmoord als de enige uitweg ziet. In jouw woorden proef ik iemand die de weg niet meer weet. Iemand die hopeloos verdwaald is. Iemand die keer op keer dat ie iemand vertrouwd heeft, teleurgesteld is.
Ik ken die weg. Ook ik heb voor de provinciale weg gestaan en toen er een vrachtwagen kwam, dacht ik bij mezelf, zal ik er nu onder springen, dan ben ik overal vanaf. Dat is nu 11 jaar geleden.
Lisaa, ik zou hier nog weleens met je over door willen praten. Als ik je zou kunnen helpen, zou ik dat graag willen doen. Mssichien via een persoonlijk berichtje.
Maar genoeg hierover.
Om op de kern van het verhaal terug te kome. Lisaa heeft dat zo mooi in een aantal zinnen omschreven dat iemand de weg zo volledig kwijt kan zijn dat hij/zij geen andere oplossing weet dan zelfmoord om dan maar "overal vanaf te zijn". Ik geloof niet dat je dan overal vanaf bent, maar dat het leven hierna dan nog ellendiger is, dat heeft mij ook behoed om zelfmoord te plegen. Maar das een ander verhaal.
Een mens kan zover weg zijn, dat de dood een enige oplossing lijkt, maar dat is het echt niet.
Maar (Ciela noemt daar een aantal argumenten voor) ,een zelfmoord is geen oplossing. Ik ben dat met haar eens, maar Ciela, een mens die zovaak in zijn leven beschadigd is, heeft daar meestal geen oog meer voor. Die is al zover weg. En een persoon die zelfmoord pleegt, is ook niet meer in staat om aan zijn nabestaanden of aan hulp te denken. Ik zeg altijd: een persoon die zelfmoord pleegt, heeft nog één keer om aandacht gevraagd, maar het is te laat om die te geven. Die persoon is zovaak beschadigd in zijn leven, door teleurstelling, onbegrip, enz. enz. dat hij geen uitweg meer ziet dan de dood.
Wat ik met Ciela eens ben, de dood is geen uitweg.
Ik heb (nogmaals gezegd) ook op dat punt gestaan, nu 11 jaar geleden. Wat ik in mijn vorige bericht schreef, in de topic "bang voor de dood" is zelfmoord het einde niet. Dat geloof ik vast.
Als ik nu naar mezelf kijk (heb ook heel veel meegemaakt, dat ik het ook niet meer wist) had 11 jaar geleden niet verwacht dat ik er nog zo bovenop zou klimmen.
Ik had geen vrienden, geen thuis, helemaal niets.
Nu heb ik vrienden, woon op mezelf en ben eigen ondernemer van een goedllopend bedrijf.
Daarmee, wil ik zeggen dat vaak op het moment dat je er zelf helemaal doorheen bent, je niets meer ziet zitten, er een oplossing komt die je helemaal niet had vewacht.
Als je me nu zou vragen, hoe ben je daar nu doorgekomen, zou ik zeggen, geen idee. Maar het wonder is er. Daarom zeg ik ook, blijf vechten. Desnoods met hulp van anderen. Dat is ook één van de redenen waarom ik hier ben. Ik wil graag andere mensen, die het ook moeilijk hebben, helpen. Ik zie dat als mijn plicht, na alles wat ik zelf heb meegemaakt en op hoe een bijzonder manier ik er weer bovenop ben gekomen.