Tienerproblemen.nl
Archief => Problemen in de Liefde => Topic gestart door: Lekkerkind op 03-11-2012, 10:35
-
Ik weet niet precies wat ik moet doen nu eigenlijk.. Ik heb dus nu al meer dan twee jaar met hem verkering (laten we hem voor de handigheid maar even R noemen). Hij is nooit jaloers, dat zegt hij in ieder geval zelf. Als ik bijvoorbeeld vraag: 'Zou ik bij een vriend mogen blijven slapen', dan vindt hij dat goed. Het is aan de ene kant heel fijn dat hij nooit jaloers is, maar aan de andere kant voelt het soms heel naar.
Hij kan heel makkelijk met meisjes omgaan en werkt ook in de horeca, dus is heel sociaal. Dat is niks geen probleem, maar soms krijg ik het gevoel omdat ik alles dus kan doen met jongens (dansen, uitgaan, blijven slapen desnoods), hij ook dat allemaal een beetje kan doen. Hij houdt wel rekening met mijn gevoelens (voor een deel in ieder geval), maar is erg gehecht aan de vrijheid dat hij kan gaan drinken met wie hij wil.
Dat mag ook, maar ik ken haar niet, weet niet wat zij wil van hem. Hij snapt mij vaak ook niet, omdat hij niet weet hoe het is om jaloers te zijn. Hij denkt dat jaloers zijn is dat ik hem niet vertrouw, dus hij wordt dan boos als ik over zoiets begin, maar ik vertrouw hem wel en voel totaal iets anders. Ik voel me verdrietig en boos op haar.
Ik heb hem nu een week niet kunnen zien door mijn drukke schoolweek en zijn werk en dan zie ik hem vanavond weer. Ik heb er geen zin om over te beginnen, omdat het vaak toch weer uitmondt in ruzie's en ik het leuk wil hebben nu, maar ik zit er wel mee.
Wat kan ik doen? Ik wil eigenlijk gewoon weten of ik bang voor haar moet zijn? Het is toch niet raar dat ik mijn vriendje niet bij meisjes wil hebben aan wie ik hem kan verliezen? Ik laat mezelf ook niet in met jongens waarbij ik denk: Nou, daar kan het nog wel mis meegaan. Wat kan ik hem tegen hem zeggen om het gezellig te houden? Of is het raar dat hij boos wordt op mij als ik over zoiets begin? Ik zeg altijd dat ik hem wel vertrouw, maar die ander niet. Ik ken ze niet en weet niet of ik bang voor ze moet zijn. Hij zegt zoiets ook nooit: Nee je hoeft niet bang te zijn, ik wil niks met ze. Ik vind jou veel leuker en knapper.
Ik zit nu in een tweestrijd.. Help!
-
Misschien moet je toch maar eens praten met hem en hem uitleggen dat je hem graag ziet, maar bang bent om hem te verliesen aan dat meisje. Het is belangrijk in een relatie dat je elkaar kan vertrouwen en elkaar open je mening kan geven.
-
Ik weet niet precies wat ik moet doen nu eigenlijk.. Ik heb dus nu al meer dan twee jaar met hem verkering (laten we hem voor de handigheid maar even R noemen). Hij is nooit jaloers, dat zegt hij in ieder geval zelf. Als ik bijvoorbeeld vraag: 'Zou ik bij een vriend mogen blijven slapen', dan vindt hij dat goed. Het is aan de ene kant heel fijn dat hij nooit jaloers is, maar aan de andere kant voelt het soms heel naar.
Hij kan heel makkelijk met meisjes omgaan en werkt ook in de horeca, dus is heel sociaal. Dat is niks geen probleem, maar soms krijg ik het gevoel omdat ik alles dus kan doen met jongens (dansen, uitgaan, blijven slapen desnoods), hij ook dat allemaal een beetje kan doen. Hij houdt wel rekening met mijn gevoelens (voor een deel in ieder geval), maar is erg gehecht aan de vrijheid dat hij kan gaan drinken met wie hij wil.
Dat mag ook, maar ik ken haar niet, weet niet wat zij wil van hem. Hij snapt mij vaak ook niet, omdat hij niet weet hoe het is om jaloers te zijn. Hij denkt dat jaloers zijn is dat ik hem niet vertrouw, dus hij wordt dan boos als ik over zoiets begin, maar ik vertrouw hem wel en voel totaal iets anders. Ik voel me verdrietig en boos op haar.
Ik heb hem nu een week niet kunnen zien door mijn drukke schoolweek en zijn werk en dan zie ik hem vanavond weer. Ik heb er geen zin om over te beginnen, omdat het vaak toch weer uitmondt in ruzie's en ik het leuk wil hebben nu, maar ik zit er wel mee.
Wat kan ik doen? Ik wil eigenlijk gewoon weten of ik bang voor haar moet zijn? Het is toch niet raar dat ik mijn vriendje niet bij meisjes wil hebben aan wie ik hem kan verliezen? Ik laat mezelf ook niet in met jongens waarbij ik denk: Nou, daar kan het nog wel mis meegaan. Wat kan ik hem tegen hem zeggen om het gezellig te houden? Of is het raar dat hij boos wordt op mij als ik over zoiets begin? Ik zeg altijd dat ik hem wel vertrouw, maar die ander niet. Ik ken ze niet en weet niet of ik bang voor ze moet zijn. Hij zegt zoiets ook nooit: Nee je hoeft niet bang te zijn, ik wil niks met ze. Ik vind jou veel leuker en knapper.
Ik zit nu in een tweestrijd.. Help!
hij geeft je niet voor niets de vrijheid.
hij is bij jou ook niet snel jaloers. maar om het te vragen kan geen kwaad. als hij dan toch boos word zeg je dat je het gewoon zeker wil weten en je dat onzeker laat voelen.
-
dat hij niet jaloers is en alles zo'n beetje goed vindt, wil niet zeggen dat jij verplicht bent om dat gevoel te onderdrukken enkel omdat hij ht andersom ook niet heeft.. jij bent nou eenmaal anders dan hij, en op zo'n moment moet je het hem ook gwn kunnen vragen, leg hem anders een keer goed uit dat je hem wel vertrouwd, maar dat je jaloers bent om andere redenen.
naar mijn idee komt jaloezie niet voort uit wantrouwen, maar uit onzekerheid... maar dat terzijde.
praten is belangrijk binnen een relatie,
xxxx