Praat ten eerste met hem over hoe jij je voelt als hij naar anderen kijkt, als je daar samen een oplossing voor kan vinden is het al een goed begin. Het moet wel iets zijn waar hij het ook mee eens is, en hij moet bereid zijn om zich er volledig voor te geven, anders maakt het niet uit hoe goed de oplossing is, het werkt niet. daarentegen zul jij misschien ook even door moeten bijten, omdat er geen oplossing is die het van de ene op de andere dag oplost. Een voorbeeld is bijvoorbeeld dat hij een elastiekje om zn pols draagt, en als hij naar andere meiden kijkt moet hij er even aan trekken en het dan tegen zn pols aan laten schieten, erg simpel maar werkt heel erg goed bij dit soort dingen. zo kun je dingen gemakkelijk en zonder veel moeite afleren, hij moet dan wel eerlijk tegen zichzelf zijn en het ook echt willen.
voor het vertrouwen zou ik eerder zeggen dat het juist goed is dat je het hebt. maar veel schiet je daar niet mee op aangezien je er vanaf wilt. Voor jou kan hetzelfde helpen, als je merkt dat je aan hem begint te twijfelen even een elastiekje tegen je pols laten schieten. Mocht je dat niet willen, dan kan het ook helpen om precies op te schrijven wat je voelt en waarom je het voelt, tot in de kleinste details, dat alles wat in je hoofd zit op een stukje papier komt te staan. dan pak je een aansteker en kijk je naar hoe jouw woorden op dat stukje papier verbranden. Dat is een goede manier om iets uit je hoofd te halen, mits je het genoeg doet en het niet opgeeft als het niet lijkt te lukken. Er komt altijd een moment waarop je denkt dat het niet lukt, daar moet je even doorheen want na dat moment lukt het wel.
Auteur