[twilighter]

hallo ik ben een meisje van 17 en heb ik een probleem: ik vind het zooooo eng als een jongen dichtbij komt. ik ben jaren niet uit gegaan omdat ik bang was dat een jongen met me zou willen dansen of zoenen:S daar ben ik nou gelukkig wel vanaf:)
maar nou heb ik dus dit: als ik een jongen leuk vind ben ik bang dat het ergens op uit gaat lopen, dat hij me uit gaat vragen, dat we gaan zoenen, dat we een relatie krijgen en sex hebben. nou stoot ik dus alle jongens van me af, maar ben vorige week een hééle leuke jongen ontmoet die precies mijn type is en ook geinteresseert lijkt in mij....nou weet ik dat ik zelf mag bepalen hoe ver ik ga, maar aangezien ik een afspraakje al te eng vind, ben ik bang dat het nooit ergens op uitloopt, bij wie dan ook:s ik ben al  bijna 18 en ben best bezig met sex en heb ook niet het idee dat ik er nog niet aan toe ben....ik durf het gewoon niet!
aub reageren als je iets wil zeggen!:) het zou fijn zijn als ik wist dat andere dit ook hebben.

ps: ik zit al een aantal jaar bij een psycholoog en hier heb ik het met hem ook vaak over, hij en mn moeder zeggen dat ik gewoon een keer de drempel over moet en met een jongen uitgaan, maar ze snappen gewoon niet dat deze angst zoooooo groot is dat dat echt niet zomaar gaat:S

[MissA-x]

ik denk nie dat je gewoon een drempel over moet. Je moet het gewoon op je eigen tempo ontdekken en er over komen.
Het dwingen is het slechtste wat je kan doen.
Maar je kan misschien proberen om te double-daten. Dan is het misschien iets makkelijker.
En kan hij ook niet echt iets uithalen van de eerste keer
Maar overhaast vooral niets, want dan zou je schrik alleen nog maar groter kunnen worden.

XX

[magiclover]

je moet proberen je angst te overwinnen. dat is absoluut niet makkelijk. als je een keer met een jonge uit wil, ga dan niet naar een discotheek of cafe maar ga zwemmen of in een parkje lopen. misschien is het voor jou op die manier veel makkelijker. maar doe het rustig stapje voor stapje. ik durfde vroeger ook neit echt uit ofzo en was bang zoenen. nu heb ik een vaste vriend en nu vind ik het absoluut neit eng. maar ik ga nog steeds niet uit. en daarvoor deed ik het ook niet. dus om een vriendje te krijgen hoef je neit persee uit te gaan.

Groetjes,

Charelle

[totalwar]

Tja je moet inderdaad je angst aardig overwinnen. Soortgelijks had ik vroeger, tegenwoordig niet. Ik was altijd bang om contact te maken met een meisje, bang om verliefd te worden en verder te gaan. Ik wist niet wat ik moest verwachten en was bang voor wat er zou kunnen gebeuren. Waarom ik precies bang was weet ik niet. Maar ik merkte wel dat sinds eigenlijk rond me 18e die angst voorbij is.

Rond die tijd begon ik via msn, forums enzovoorts wat meer contact te krijgen met meisjes. Begon ik te merken dat omgaan ermee nog niet zo erg is en ik niet zo snel bang voor dingen hoef te zijn. Het is iets wat dus alleen afleerd in de tijd.

Maar ik denk dat je moet leren omgaan met jongens. Ik weet niet hoeveel vrienden je heb die mannelijk zijn, maar ik gok niet zoveel (kan er ook naast zitten). Misschien moet je daarmee (als je ze al heb en anders moet je ze maken, dus niet jongens die iets voor je zijn als relatie maar meer als vrienden) wat meer contact hebben, wat leren omgaan en eventueel een keer uitgaan als vrienden. Dan leer je dat het niet zo slecht is.

Als je daarna met een jonge gaat (die relatiegeschikt is), dan moet je één ding gewoon onthouden. Het is jou leven, jij heb de controle en jij beslist hoe ver je gaat en of het goed loopt of niet. Wat is er erg aan om te proberen en zien hoe ver je komt. Als je de angst nooit onder ogen durft te zien, hoe weet je dan dat die goed of slecht is. Neem gewoon de tijd en zie dat je zelf alles in handen heb, nee kan je altijd nog zeggen, durf soms gewoon ja te zeggen.

Groetjes,

Steffen

[woman]

dat heb ik ook gehad:(
ik heb een nare ervaring gehad met een jongen en sindsdien was ik kei bang om in de buurt bij jongens te komen. me mannelijke vrienden op school, hadden dat in de gaten en probeerde me gewoon net als altijd te laten lachen en zo is die angst weg gegaan.
sinds kort heb ik een vriend en in het begin ging het ook niet soepel. ik was zenuwachtig en bang als hij kwam, maar ik kreeg in de gaten dat het goed was en dat hij net zo zenuwachtig en bang was net als ik, en toen is daaruit een relatie ontstaan. soms vind ik het nog eng hoor, als ik het mag toegeven.
vind het super eng om naar zijn ouders te gaan, ben er ook nog niet geweest:P
en aan sex moet ik helemaal niet denken, hij gelukkig ook niet dus daar ben ik wel blij mee. je kan proberen om te praten met die jongen als je echt wat voor hem voelt, bv dat je het rustig aan wilt doen.
dusja ik wens je heel veel succes!!
veel liefs en dikke knuffels