Ik denk dat je het antwoord reeds weet.
Liefde is iets mooi. Het hoort je niet verdrietig te maken. Je durft je vrienden niet om raad te vragen. Zij vormen een spiegel van jezelf. Hoe zij denken is vaak ook hoe jij over dingen denkt. Hoe zou jij reageren als je allerbeste vriendin je dit zou vertellen? Ik denk dat je zou zeggen: 'Kapen die handel!'
Het moeilijke in jouw situatie is niet dat je het antwoord niet weet, maar dat je niet datgene wil doen wat je weet dat je moet doen. Hoe leuk B ook is, wat jullie hebben is geen liefde. Ik denk niet eens dat het verliefdheid is. De kern van liefde is elkaar waarderen, elkaar respecteren en rekening houden met elkaars gevoelens. Dat zie ik nergens in jouw verhaal terug. Vroeger dacht ik ook dat mezelf martelen, de hele tijd verdrietig zijn voor hem, hem zijn gang laten gaan en in discussie zijn met hem deel maakte van een gezonde relatie. Want ja, na een ruzie of een discussie volgden een paar dagen van super verliefdheid weer. Totdat hij weer iets zegt of doet waardoor ik weer verdrietig werd. Dit klopt niet. Laat je niet voor de gek houden. Liefde en relatie is tussen twee mensen.
Zoals ik het nu zie, heeft B geen respect voor jou en ook niet voor dat andere meisje. Dat hoeft hij ook niet, want jij neemt genoegen met datgene wat je niet waard bent. Je bent een prachtige creatie van God, je hebt hersenen om na te denken en goed oordeel te maken. Je bent slim genoeg om te voelen dat diep in je hart je situatie niet klopt. Wees tevreden met wie jij bent. Je hoeft hem niet in je leven om je geliefd te voelen. Je bent al geliefd!
Wees DAPPER en laat B voor wat hij is. Een nietsnut! Bevrijd jezelf van deze relatie. Echte liefde begint bij 'jezelf lief hebben'.