Ikzelf heb niks tegen leeftijdsverschil zolang er geen sprake is van een (te) groot verschil in ontwikkeling. Ik denk dat dat bij jullie wel het geval is, ook al merk je daar zelf nog niet veel van. Ik zou je het liefst gerust stellen en zeggen dat jullie relatie vast goed is, maar omdat je meningen vroeg en ik van nature véél te eerlijk ben, zal ik dat ook zijn.
Ik vind dat het ongezond is om samen een relatie te hebben. Ik besef me dat dit heel hard klinkt en het spijt me ook echt dat ik het moet zeggen, maar naar mijn mening is dat wel het geval. Zij begint net aan de puberteit en jij bent er al bijna uit, waardoor jij al veel verder ontwikkeld bent dan zij. Ik geloof graag dat ze volwassen voor haar leeftijd is, dat neemt nog steeds niet weg dat er 5 jaar van ontzettend veel leren en ontwikkelen tussen jullie zit. Jullie normen en waarden zijn totaal anders. Jullie denken anders, doen anders en reageren anders. Dit zorgt ook voor een verschil waarmee jullie naar relaties en liefdes kijken. Voor haar is dat veel minder serieus dan voor jou, ook al kan je dat zelf nog niet zien. In de puberteit leer je om jezelf te ontwikkelen, om te ontdekken wat je nou echt wilt en je leert om over de toekomst na te denken. Zij is daar nog niet doorheen. Je schreef dat jullie al plannen hebben voor de toekomst. Jij doet misschien al een studie of bent heel dichtbij een studie, voor jou ligt je leven vlak voor je. Voor haar is de wereld nog een groot vraagteken. Ze moet die ontdekkingsfase nog door. Het is voor haar nog ontzettend lastig om haar toekomst in te vullen. Dat is ontzettend jammer, omdat die toekomstplannen voor jou echt invulling krijgen, terwijl het in haar hoofd vooral een fantasie is.
Wat mij nog wel het meeste zorgen baart is de verschillende situaties waar jullie in zitten en in terecht komen. Zij heeft totaal andere problemen dan jij, wat zeker weten problemen op gaat leveren. Voor jou zullen een aantal van haar problemen kinderachtig en onnodig zijn, terwijl zij juist weer niks van jouw problemen begrijpt. Communicatie in een relatie is essentieel en als je niet goed bij elkaar terecht kunt met problemen, gaat de relatie niet werken. Ik denk niet alleen dat het praten niet werkt, ik denk ook dat het niet eerlijk is om haar op te schepen met problemen van een bijna-volwassene. Dat is niet goed voor haar ontwikkeling maar ook niet voor jouw ontwikkeling, omdat ze je gewoon niet de steun kan geven die je nodig hebt. Dat is wel de bedoeling van een relatie, dat is wat een romantische relatie uiteindelijk zo uniek en fijn maakt.
Het is vast ontzettend moeilijk om dit zo te lezen en ik verwacht niet dat je dit allemaal accepteert en gelooft. Ik wil je wel vragen om hier even goed over na te denken. Ik vind het heel goed en dapper van je om je vraag hier neer te zetten. Soms is iets zo dichtbij dat je het niet meer kunt zien, en dan heb je iemand anders nodig om je informatie te geven. Ik hoop dat ik dat wat gedaan heb, het spijt me dat dit niet het antwoord is dat je wilt horen.
Mijn tip aan jullie is om een aantal jaar te wachten. Als jullie echt van elkaar houden en bij elkaar passen, is dat ook nog zo over vijf jaar.
Ontzettend veel succes!