[wagenaar]

okee dit is mijn verhaal. (sorry voor weinig punten enzo)

ik ben een jongen van 17 jaar. ik heb tot mijn veertiende eigenlijk nooit echt vrienden gehad en ben al die tijd heel veel gepest het feit dat ik niemand had en iedereen tegen mij leek te zijn heeft ertoe geleid dat ik op mijn veertiende zelfmoord heb geprobeerd te plegen. een week later ging ik naar een nieuwe kerk waar ik iemand leerde kennen (ik noem haar S) in het begin waren we gewoon goede vrienden en dit werd steeds beter. ik heb haar eigenlijk van het begin af aan al leuk gevonden.

een tijdje later kreeg zij verkering met een vriend van mij ik was er kapot van maar dat heb ik haar niet laten weten. dit was na 1 week weer uit maar daarna kwamen nog 2 anderen. dit is uiteindelijk ook uitgegaan en ik had toen heel erg het gevoel dat ik bij haar wilde zijn en mistte haar heel veel. ongeveer anderhalf jaar geleden ging het heel goed en hebben we voor het eerst gezoend. ik was hartstikke blij en dacht dat het moment dan nu eindelijk aangebroken was. we hebben nooit echt verkering gehad maar zijn wel verder gegaan dan dat ik blij mee ben.

we hebben (het) nooit gedaan maar zijn wel bij dingen gekomen die er heel erg op lijken. ze zei dat ze van me hield en ik hield ook van haar maar ze wou niet iets vast hebben wat mij wel pijn deed maar ik was allang blij dat ze van me hield. nou is dat ineens weer omgeslagen en ik blijf gekwetst worden het ene moment doet ze heel lief en het andere moment hoef ik maar iets te zeggen en de hel barst soort van los. ik weet niet meer wat ik ermee moet doen ik hou echt met heel mij hart van haar en weet niet of dat wederzijds nog zo is. ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen want diep van binnen hoop ik dat ze binnenkort bij me komt en wel verkering wil maar ik weet ook dat er een mogelijkheid is dat dit niet zal gebeuren maar dat wil ik liever niet onder ogen zien nouja dit gaat nu al 2 maanden ongeveer zo door en ik begin er een beetje gek van te worden van die continue strijd in mijn hoofd en ik kan er ook niet echt met haar over praten want ik kom dan niet uit mijn woorden.

kan iemand mij alsjeblieft helpen want ik kom er zelf niet meer uit.

[Opradah1]

Als ik het zo lees ziet het er naar uit dat zij zelf ook nog niet precies weet wat ze moet doen....
Het is logisch dat je er gek van word, heel egrijpelijk...
Kun je niet een goed gesprek (als ze een lievebui heeft) aanknopen en een eerlijk antwoord vragen op de vraag of zo echt van je houdt?
 
"maar zijn wel verder gegaan dan dat ik blij mee ben" Schreef je....  Je moet geen dingen doen die jij niet wilt he, ook niet als zij ze wel wil...

Ik weet het ook niet zo goed, probeer eens met haar te praten en alles te zeggen wat je dwars zit indien mogelijk...?
Sterkte en succes
Xxxx Opradah1

[wagenaar]

dank je ik zal binnenkort ff met haar praten en dan kijken hoe het nou allemaal zit

ja ik weet het maar op dat moment leek het mij wel goed omdat we echt van elkaar hielden maar we zijn allebei gelovig en gedoopt dus daarna hadden we er allebei ook spijt van. we zijn op het moment nog gewoon hele goede vrienden en ik zou haar ook niet kwijt willen dus dat is ook iets waar ik wel een beetje bang voor ben dat ik haar kwijt raak want ze betekent heel veel voor me en dan zou mijn wereld soort van beetje instorten.

nouja ik zal met haar praten en kijken wat ervan komt bedankt he xxx

[Rick]

Zoals ik dit lees houd je je teveel vast aan één persoon (haar dus) in dit geval. Besteed meer tijd aan jezelf en aan andere leuke meiden die er zijn. Als ze echt van je houd op de manier wat je eigenlijk wilt, dan komt ze vanzelf wel bij je. Nu geef je haar teveel aandacht waardoor ze vaak zal denken dat ze zomaar lelijk kan doen tegen je (ze weet toch wel dat je weer op hangende pootjes terug komt bij haar).

Laat haar zien dat niet alles om haar draait. Al kan het even averechts werken, dit is de beste manier om ook aandacht van haar terug te krijgen. Als je dit niet krijgt, ga dan op zoek naar een ander, dan is zij niet degene waarmee je verder wilt (in de toekomst).

[wagenaar]

ik denk dat je inderdaad wel gelijk hebt maar ik zou niet zonder haar kunnen dus ben bang dat dat averechts zou werken want zij betekent heel veel voor me niet alleen omdat ik haar leuk vind maar gewoon omdat ze er altijd voor me is en mij in mijn moeilijkste tijden geholpen heeft ik zou niet goed zonder haar kunnen