Hallo..
Het gaat niet goed in mijn relatie laatste weken. Ik wist niet zeker of ik dit moest poste, want meestal kwam ik hier voor hem op. Deze relatie zuigt mijn energie eruit. Ik ben gewoon letterlijk uitgeput. Ik kan niet meer. Hij zeikt en zeikt.
Ik bn met hem op vakantie gegaan. Na die vakantie had ik hem drie weken niet gezien. De derde week liet me zus een filmpje zien van hem en een meisje, diep in nacht waren ze drank aan drinken in zijn auto. Ik vroeg aan hem wie ze was en hij had geen idee. Leugen natuurlijk. Toen weken en weken vol van ruzies. Ik vroeg vorige week vrijdag om af te spreken en hij zei nee ik ga nu slapen. Normaal zeggrn we tegen elkaar wat we doen of gaan doen. Zodat we weten gwn. Dus ik geloofde hem niet en belde hem om twaalf uur in avond op en ik hoirde harde muziekgeluid. Weetnie.. Sinds toen was gewoon laatste druppel. Ik kon het niet meer. Ik negeer hem sindsdien. Ik heb dit totaal niet verdiend. Hij zuigt mijn energie en geduld op. Ik ben zo gehecht aan hem. Ik geef zoveel om hem . Ik zou alles voor hem doen en alles opgeven voor hem. En dat heb ik gedaan. We hebbenzoveel meegemaakt. Ik typ dit met tranen en ik weet wat jullie gaan zeggen maar het is moeilijk. Ik ben zo betrouwbaar en zo loyaal geweest. Ik durf niet te zeggen dat het klaar is. Ik kan niet voorspellen of ik so stupid genoeg bn om weer terug te gaan naar hem. Ik loop gewoon met opgeheven hoofd. En mijn trots is te groot om aan debuiten wereld te laten zien dat het klaar is.
Moest dit gewoon kwijt.
Auteur