Zoals Charelle zegt,
Je bent nooit laf, elk klein dingetje dat je doet kost moed en lef. Vooral het durven bekennen en omgaan met moeilijke dingen, dus noem jezelf niet laf...
Het snijden is een verslaving geworden en hoe je eraf komt ligt eraan hoever je ben, als je er niet meer vanaf kan komen, dan zal je het moeten vervangen voor een minder erge verslaving. Wat dat is weet ik niet, daar moet je zelf achter komen.
Als het niet zo erg is, dan moet je iemand hebben die je steunt en helpt ervanaf te komen. Dit kan je vriendje zijn of iemand waar je goed mee om kan gaan of waar je veel contact mee heb. Dan moet je beloftes maken die moeilijk zullen zijn, maar als het je lukt dat je een soort beloning zal krijgen (wat het dus weer aangenamer maakt) en als het mislukt, dat je dingen juist niet krijg, waardoor het onaangenaam blijft.
Sterkte en je kan het aan als je het maar wil!
Groetjes,
Steffen